حال سؤال مهم و کلیدی اینجاست که بسته فرهنگی ایران برای این رقابت‌ها چیست؟ هیچ نشانه امیدوارکننده در حال حاضر دیده نمی‌شود که بتوان به آن استناد کرد که فرهنگ و سنت ایران و ایرانی در حاشیه این رقابت‌ها به علاقه‌مندان به فوتبال معرفی شود.
مثلاً با وجود اینکه کمتر از ۱۸ روز تا شروع این رقابت‌ها باقی مانده هنوز مشخص نیست موسیقی در نظر گرفته شده برای این رقابت‌ها که بناست به عنوان سرود تیم ملی به جامعه هواداری عرضه شود، چیست؟
البته که مشخصاً چند روز پیش غلامحسین زمان آبادی در گفت و گو با خبرنگاران اعلام کرد سرود تیم ملی در جام جهانی قطر تلفیقی از سه موسیقی خاطره ساز برای هواداران خواهد بود که سه هنرمند آن را به همراه بازیکنان تیم ملی اجرا خواهند کرد، اما نکته جالب اینجا بود که معتمدی به عنوان یکی از سه خواننده معرفی شده با انتشار یک استوری کل ماجرا را تکذیب کرد و منکر همه چیز شد و در نهایت غلامحسین زمان آبادی مدعی شد هرگز چنین ادعایی نداشته، بلکه این موضوع ساخته و پرداخته ذهن خبرنگاران است!
در فرایند رونمایی از کیت تیم ملی هم اوج بی نظمی دیده می شود و بناست روز پانزدهم آبان ماه از کیت تیم ملی رونمایی شود، تا ایران جزو آخرین کشورهایی باشد که لباس خود را رونمایی خواهد کرد، در حالی مطمئناً پس از رونمایی کیت تیم ملی، منتقدان حوزه طراحی و پوشاک نقطه نظراتی را مطرح خواهند کرد، اما دیگر فرصتی برای اصلاح کیت طراحی شده وجود ندارد!
در این میان سرنوشت یونیفورم اصلی تیم ملی نیز روشن نشده است، در شرایطی که در دوره قبلی رقابت‌های جام جهانی کاروان ایران از ماه‌ها قبل از اعزام به روسیه همه چیز مشخص بود و تیم ملی با کت و شلوارهای یکدست و کیت‌های مرتب در مسکو حاضر شدند.
سوء‌مدیریت موجود و کم کاری فرهنگی متولیان این حوزه در رقابت‌های جام جهانی می‌تواند بهترین دستاورد برای مخالفان باشد؛ چون آن‌ها در این مقطع عرصه را برای تاخت و تاز فراهم می‌بینند و با ارائه سرویس‌های دلخواه خود بیشترین بهره‌برداری را از برگزاری مسابقات جام جهانی خواهند برد.